توضیحاتی مختصر درباره  

برخی از  عناصر غیر واسطه و کاربردهای آن ها:  

ترکیب قلع و سرب، آلیاژ لحیم را حاصل می کند که ماده جامدی با درجه ذوب پایین است و برای اتصالات الکتریکی از آن استفاده می شود. 

 قلع، فلزی است که چندان علاقه ای به واکنش با مواد دیگر ندارد و برای پوشش و روکش کردن فلزاتی که دچار خوردگی شیمیایی می شوند (مانند آهن  - استیل) به کار می رود. 

سرب، فلزی نرم، بسیار چکش خوار و نسبتا واکنش ناپذیر است که در پشت بام منازل و ساختمان ها از آن استفاده می شود.

کابل های الکتریکی می توانند با این فلز روکش شوند. این فلز با اکسید سرب در ساخت الکترودهای باتری وسایل نقلیه به کار می رود. سرب به دلیل چگالی بالا،  به عنوان محافظ تابش آلفا/بتا/ گاما از مواد رادیواکتیو و اشعه ایکس کاربرد دارد؛ بنابراین در تجهیزات هسته ای و رادیوگرافی ها هنگامی که از استخوان هایتان با اشعه ایکس، تصویربرداری می شود، یک پیش بند سربی باید بپوشید.

 قلع سخت (مفرغ) آلیاژی است که قسمت عمده آن از قلع و بقیه آن از مقدار کمی مس، بیسموت (Bi) و آنتیموان (Sb) تشکیل شده است. این آلیاژ از قلع محکم تر است اما برای قلم زنی و کنده کاری و حکاکی راحت تر مورد استفاده قرار می گیرد. 

 آلیاژ آمالگام مورد استفاده در دندان پزشکی، مخلوط قلع، جیوه و نقره است. در ابتدا این ماده نرم و قابل انعطاف است اما بعد از پر کردن دندان به تدریج سفت می شود. این آلیاژ خواص ضد خوردگی شیمیایی دارد و در برابر حملات مواد اسیدی تولید شده توسط باکتری ها در دهان مقاوم است. 

آمالگام در پر کردن دندان